back to bangkok

dag aapies en aapinnetjes,

ik ben terug in bangkoooook! iris en ik hebben ein-de-lijk burma weten te regelen (wat achteraf gezien eigenlijk helemaal niet zo lastig was aangezien je er gewoon heen kan vliegen en je dan een visa on arrival krijgt, maargoed dat bestaat ook pas sinds 1 mei dus dat konden we natuurlijk ook niet ruiken). morgenochtend gaat onze vlucht en ook al zijn we natuurlijk weer helemaal niet voorbereid, zin hebben we wel haha. zal jullie natuurlijk ook weer even bijpraten over de afgelopen weetikveelhoeveel weken.

mijn vorige bericht zei dat we met z'n allen afscheid gingen nemen. nou wil het zo met reizen dat plannen met een vrij rap tempo veranderen; komt er dus op neer dat we tot gister met de (halve) groep gereisd hebben. alleen louis hebben we in vang vieng achtergelaten, verder zijn we met z'n 10'en naar de hoofdstad vientiane gereisd. de andere jongens zijn daar teruggegaan naar canada (2) en doorgereisd naar vietnam (4). dus iris floortje ik en ami besloten om met z'n viertjes het zuiden van laos te gaan ontdekken. met vier meiden reizen was heel anders dan wat ik tot nu toe heb gedaan, in australie heb ik een maand met mish gereist en verder heb ik wel af en toe met een paar meiden opgetrokken maar ik heb nooit voor langere tijd met meiden gereist, altijd met jongens. het was wel effe wennen maar we hebben echt ontzeeeeeettend veel lol gehad! we zijn langs het westen helemaal naar beneden gereist, in ongeveer 2 weken.

ondertussen kwam ik er trouwens ook nog achter dat ik mijn paspoort onder een scanner in vientiane had laten liggen, ik was echt helemaal over de zeik natuurlijk want eerst kon ik me niet herinneren wanneer ik hem voor het laatst had gehad etc. ik wilde namelijk erg graag stemmen dus dat moesten die oudjes even voor me doen maar daar hadden ze wel mijn paspoortscan voor nodig. de meneer van het internetcafe heeft mij toen mijn paspoort niet teruggegeven en ik was zo druk met jullie ontzettend leuke berichtjes lezen dat het mij ook even ontschoten was. (prioriteiten he..) gelukkig heb ik met een paar telefoontjes mijn paspoort in pakse (stukkie zuidelijker) weer teruggekregen, en bewaak ik hem nu met mijn leven, dat snap je wel.

anyway, in pakse bedachten we dat het misschien leuk zou zijn om even van the beaten track af te komen (zoals de lonely planet dat zo mooi verwoord) en naar het zuidoosten van laos te scooteren. we hebben dus een 4 daags rondje rond het bolaven plateau gedaan, wat echt een ontzettende belevenis was. om te beginnen waren we 4 dagen lang de enige falangs (white people) en hadden we echt zieeekelijk veel bekijks. ook hebben we 4 dagen lang 3 keer per dag noodlesoup gegeten, wat opzich niet zo erg was want dan leer je een lekkere baguette daarna wel waarderen, en hebben we buiten geslapen. in azie heb je een redelijk aantal rijstvelden en daarin staan altijd van die vrolijke bamboehutjes waar de rijstplukkers hun middagversnapering tot zich nemen of een lekker tukje doen. het hutje bestaat uit niks meer dan een paar bamboeplankjes en een strooien dakje, en wij dachten dat het echt heel leuk zou zijn om daar in te slapen. om te voorkomen dat we echt helemaal de tering in gestoken werden (ik weet zeker dat ik al 10 keer malaria heb opgelopen, de mugjes uit laos vinden me een delicatesse) hadden we een klamboe meegenomen. een eenpersoonsklamboe welteverstaan, waar we heerlijk met z'n vieren in gelegen hebben. ik als langste had het natuurlijk zwaar want als ik m'n benen strekte kreeg ik 3 zeikende chicks over me heen omdat die klamboe dan weer op hun gezicht leunde ofzoiets. nougoed, heerlijk geslapen natuurlijk met z'n allen op die lekkere bamboe, wel een half uur, omdat ami er echt van overtuigd was dat ze tijgers zag (volgens mij zijn die sinds 2007 al uitgestorven maargoed) en verder ging iedereen over joram van der sloot, enge laosse mannetjes (aardigste mensen ter wereld maar dat terzijde)en kinderverkrachters praten. om een uur of 4 zijn we dan ook maar weer uit onze baarmoeder (zoals we ons tentje liefkozend noemden) vertrokken omdat we toch ook wel heel erg bang waren dat de mensen heel vroeg hun rijst kwamen plukken (in het donker, jaja), en zijn we verkast naar een waterval waarin we samen met de rest van het dorp onze ochtendrituelen uitgevoerd hebben. de mooiste waterval (ja, we hebben echt 100000 watervallen gezien maar dit was echt de mooiste) van laos hebben we onderweg ook nog gezien (katamtek als ik me het goed herinner).we dachten dat we wel even naar beneden konden klimmen met z'n vieren, maar omdat er een paar mannen aanboden om ons te guiden en dat ons pp zo'n 0.50e kostte dachten we ach waarom ook niet. achteraf denk ik echt dat als we dat niet gedaan hadden we daar nog lagen te creperen, wat een tocht zeg. het was echt een gigantische waterval dus als je naar beneden klom was alles nat. er was een heleboel gras en een heleboel modder, wat een mooie glijbaan vormde en erg bevorderlijk was in de tocht naar beneden. (en helemaal omhoog trouwens). het was het zeker waard, toen we daar beneden stonden waren we met z'n allen echt even sprakeloos. toen we terugkwamen van de waterval moesten we nog zo'n 50 kilometer tot de volgende stad over een dirttrack. iedereen die we spraken raadde het ons vriendelijk doch dringend af om dat pad vooral niet te nemen omdat het moeilijk te doen is met een scooter maar wij eigenwijze westerse meisjes wilden avontuur. gelukkig was het al een uurtje of 6 toen we dat stuk gingen doen en kwamen we 5 uur later eindelijk in paksong aan. ik zat dat gedeelte grotendeels achterop bij ami die het nodig vond om met 30 km/h door een gigantische gleuf in de weg te gaan waardoor we het trambaan effect kregen en de controle volledig kwijtraakten toen er vervolgens ook nog een lekkere steen in die gleuf lag. ik zag het van te voren al aankomen en zat echt volledig panisch achterop die scooter maarja veel kon ik ook niet doen dus deed ik mijn ogen gewoon dicht en opende ze pas toen de scooter tot stilstand was gekomen in de bosjes. wonder boven wonder bleven we gewoon op de scooter zitten maar het kostte wel een minuutje of 5 om hem uit de lianen te trekken haha. al met al echt ont-zet-tend gelachen die paar dagen, het was echt fantastisch.

de mensen in de rural areas zijn echt ontzettend aardig, alle aandacht die je krijgt is ook in de vorm van lachen en zwaaien en hallo zeggen wat echt superleuk is. ook als iemand een beetje chagrijnig naar je zit te staren en je zegt sabaideeeee (hallo) dan kijken ze meteen heel vrolijk en zeggen ze sabaideeeee terug. kunnen we in nederland nog een puntje aan zuigen.

nou goed we hebben nog 2 dagen op de 4000 islands gechillt, maar dat was niet zo heel spannend dus iris en ik hebben met heeeeeeeel veel pijn in ons hart afscheid genomen van ami en floor (die naar cambodia gaan) en hebben de bus naar bangkok gepakt.

nou ik hoop dat ik jullie een beetje heb bijgepraat, natuurlijk heb ik ook weer foto's, en waarschijnlijk horen jullie over 3 weken pas weer iets van me aangezien er in burma nou niet bepaald een wifi verbinding in elke starbucks is.

oja mochten jullie denken, wattefak happened met haar oog, ik had 2 ontstoken ogen, met de groetjes van iris.

en oja oja oja ik heb al 2 keer foto's geupload dus jullie krijgen 2 linkjes. en nu maar hopen dat ik dat eindelijk in een keer goed kan kopieren. ik snap nogsteeds niet waarom maar het is heel erg lastig voor me elke keer haha.

heel veel kussieees

http://www.facebook.com/album.php?aid=179046&id=587035946&l=597e4aa018

(met die eerste paar foto's heb ik trouwens niks te maken haha, serieus niet)

http://www.facebook.com/album.php?aid=181144&id=587035946&l=4c7fd430c3

XXXXXXXXXXXXX